Dary Ducha Świętego

Celem niniejszego tekstu jest pomoc w rozpoznaniu przez jakie dary łaski, posługi i sposoby działania, Duch Święty przejawia się w Twoim życiu. Poniższe treści rozważaj z modlitwą.

Duchowe dary

...to przejaw obecności i działania Ojca, Syna i Ducha Świętego względem nas, w nas i przez nas. Określenie duchowy dar to określenie najszersze, jeśli chodzi o działanie Boga w człowieku. Dary duchowe (gr. pneumatika, 1Kor 12:1) wyrażają się poprzez: dary łaski (gr. charismata; 1Kor 12:4); posługi (gr. diakonia; 1Kor 12:5) i sposoby działania (gr. energemata; 1Kor 12:6).

Charyzmat i charakter

... to sprawy wprawdzie różne, ale współzależne. Charyzmat to dar łaski, który pojawia się na skutek chrztu w Duchu Świętym, charakter to zespół cech, które rodzą się w nas na drogach życia z Chrystusem. Nie przeceniaj charyzmatu kosztem charakteru i nie chlub się charakterem kosztem charyzmatu. Bo charyzmat - obok cierpienia - kształtuje charakter, a charakter - obok wiary - przysposabia do charyzmatu.

Dar apostolstwa

... to dar prowadzenia misji. Apostołami w Kościele dzisiejszym są ci, których sam Pan powołuje (a Kościół to rozpoznaje) do określonego stylu życia i służby (Dz 9:15-16; 1Kor 4:9-13; 2Kor 4:7-13,11:21-29), których posyła powierzając im zadanie zwiastowania Ewangelii na nowych terenach, i których odpowiednio uzdalnia, aby organizowali życie nowo powstających zborów lokalnych. Ci apostołowie - misjonarze nie dodają do Biblii nowych ksiąg i nie mówią o Chrystusie innym niż objawiają go pisma apostolskie, ale idą za głosem Bożego powołania w tym samym, co apostołowie duchu, podobnie jak za Pawłem poszedł Tymoteusz (2Tm 3:10-11). Dar ten przejawia się gdy potrafisz twierdząco odpowiedzieć na pytanie: Czy jestem gotów iść za sposobem życia apostoła Pawła? Jeśli tak, i jeśli powołanie do takiego losu przynagla cię w sposób trwały i kategoryczny, to z ostrożnością, ale i z odwagą, idź za głosem tego powołania.

Dar czynienia cudów

... to dana człowiekowi łaska uczestniczenia i pośredniczenia w dziełach mocy Ducha Świętego. Dar ten daje o sobie znać poprzez pojawienie się u osoby mającej dokonać cudu świadomości, że Bóg chce jego dokonania. Otrzymawszy tę pewność w modlitwie lub na skutek szczególnego napełnienia Duchem Świętym należy proklamować wolę Bożą (Dz 9:40, 13:9).

Dar rozeznawania duchów

... to dana człowiekowi zdolność rozpoznawania źródeł inspiracji, przenikania motywów działania, wnikania w sens wygłaszania poglądów. Dar ten przejawia się poprzez (1) umiejętność zadawania właściwych pytań; (2) skłonność do wnikania w sens wypowiedzi; (3) staranność w formułowaniu myśli (4) umiejętność mierzenia zasłyszanych słów lub zaobserwowania zachowań miarą Ducha Chrystusowego.

Dar mówienia językami

... to łaska wypowiadania z inspiracji Ducha Świętego, poza udziałem świadomie podjętego wysiłku myślowego, słów, głównie uwielbienia lub dziękczynienia, składających się na język nie wyuczony przez mówiącego i niekoniecznie dla niego samego zrozumiały, głoszący wielkie dzieła Boże w sposób zrozumiały dla innych lub możliwy do przetłumaczenia (Dz 2:4-11; 1Kor 14:2). Dar ten przejawia się poprzez pragnienie wyrażenia chwały Boga słowami nie mieszczącymi się w kategoriach znanego mówiącemu języka.

Dar wykładania języków

... to łaska, nie wyuczona umiejętność, rozumienia i wyjaśniania innym niezrozumiałych słów wypowiedzianych z inspiracji Ducha Świętego. Dar ten przejawia się poprzez rozumienie sformułowanej w niezrozumiały sposób wypowiedzi i pragnienie przedstawienia jej słuchającym w zrozumiały sposób.

Dar kierowania

... to zdolność stania na "pierwszej linii", umiejętność bycia wzorem, uczenia poprzez przykład i porywania własnym przykładem bez oglądania się na postępowanie innych. To również umiejętność mądrego zarządzania i organizowania życia. Dar ten przejawia się, gdy możesz twierdząco odpowiedzieć na pytania: Czy do normalnego chrześcijańskiego życia nieodzowny jest ci przykład innych? Czy potrafisz funkcjonować niezależnie od zachęty innych sam będąc dla innych zachętą? Czy potrafisz być zdyscyplinowany i karny? Czy odkrywasz w sobie potrzebę przewodzenia innym? Czy pozostając pod poleceniami innych miewasz przeświadczenie, że umiałbyś konkretnymi sprawami pokierować lepiej i wiedziałbyć jak to zrobić?

Dar mądrości

... to dar zrozumienia woli Bożej zawartej w Piśmie Świętym i praktycznego jej stosowania, to dar rozumienia zasad i mechanizmów życia oraz takiego nim kierowania, aby było wyrazem umiłowania Boga i szacunku dla Jego istoty (Mt 7:24nn; Obj 13:18; 17:9). Dar ten daje o sobie znać poprzez pragnienie dociekania woli Bożej oraz poprzez stwierdzenie, że Pismo Święte, studiowane z modlitwą, staje się dla ciebie jasne i zrozumiałe.

Dar wiedzy

... to dar logicznego, systematycznego i nabytego w osobistym doświadczeniu (Flp 3:8; 2P 3:17-18) rozumienia i przekazywania prawd o Bogu (2Kor 2:14,10:5,11:6), o zbawieniu (1Kor 13:2), prawd duchowego wzrostu, umiejętność rozróżniania między rzeczami bardziej i mniej ważnymi (1Kor 8:1.7), umiejętność wczuwania się w myśli Boże (1Kor 1:4n; 1Kor 2:16; Kol 2:3). Dar ten daje o sobie znać poprzez umiejętność jasnego przedstawiania prawd Pisma Świętego (Rz 2:20), umiejętność pouczania (Rz 15:14), wrażliwość, dociekliwość, dążność do upraszczania prawd złożonych.

Dar miłosierdzia

... to dar serca, które przejmuje się losem poszkodowanych, chorych, niedołężnych, opuszczonych, dar serca, który identyfikuje się z ich sytuacją, solidaryzuje się z ich zmaganiami, oferuje pomocną dłoń - to dar czucia sercem Boga, który jest miłosierny. Dar ten daje o sobie znać jeśli potrafisz twierdząco odpowiedzieć na pytania: Czy okazujesz współczucie tylko, aby nie ranić uczuć poszkodowanego, czy też jego los głęboko cię przejmuje? Czy by nieść brzemię innych gotów jesteś poświęcić własną wygodę? Czy jesteś gotów ratować innych kosztem swego życia? Czy potrafisz wiernie pamiętać o poszkodowanych w swojej modlitwie? Czy okazywanie miłosierdzia jest twym brzemieniem, czy też czymś, w czym czujesz się "na swoim miejscu"?

Dar napominania albo dar zachęty

... to umiejętność takiego wpływania na ludzi, które motywuje ich do osiągania pełni tego, co Bóg dla nich w Chrystusie zaplanował. Dar zachęty jest darem przekazywania dalej tej pociechy, jaką darzy nas Bóg (2Kor 1:4nn, 7:6). Dar ten daje o sobie znać, gdy pomimo trudności nie opuszcza cię nadzieja i optymizm, a Bóg staje ci się jeszcze bliższy. Gdy nie możesz przejść obojętnie obok czyjejś rezygnacji, gdy potrafisz widzieć szansę i nadzieję tam, gdzie inni załamują ręce w beznadziei.

Dar nauczania

...to dar trafnego nazywania, logicznego porządkowania, zrozumiałego przekazywania innym i skutecznego wprowadzania w prawdy i zasady duchowe oraz to wszystko, co Kościół jako ciało wie lub przeczuwa dzięki otrzymanemu przez wierzących namaszczeniu Ducha Świętego (Jr 31:34; 1J 2:27), a co nauczyciel wie, nazywa, porządkuje i przekazuje w oparciu o objawienie lub oświecenie dane mu przez Boga (1Kor 2:10-13). Dar ten daje o sobie znać poprzez: (1) umiłowanie Pisma Świętego, troskę o zgodność wypowiedzi z Biblią, wewnętrzny autorytet zwiastowania umożliwiający słuchającym skuteczną przemianę życia (Mt 7:29; Dz 20:20-21). (2) Gorące pragnienie poznawania Jezusa, doznawania mocy Jego zmartwychwstania, uczestniczenia w Jego cierpieniach (2Kor 4:7nn; Fil 3:10). (3) Świadomość bycia oświecanym przez Boga w sensie klarownego widzenia prawd biblijnych i obserwowania ich przeradzania się w "ciało" we własnym życiu (1Kor 2:10). (4) Przykład własnego życia i nauczanie w opraciu o ten przykład (J 13:13-14).

Dar obdarowywania

... to dar oczu, które widzą potrzeby innych ludzi, dar myśli, które nie mogą się pogodzić z czyjąś beznadzieją, dar sumienia, które zmusza, by zawołać: "Panie, oto jestem, poślij mnie", dar woli, która nie spocznie, póki nie zaradzi czyjejś biedzie - i pomysłowość, która wie jak to skutecznie zrobić. Dar ten daje o sobie znać poprzez: (1) szczerość i prostotę w pragnieniu dawania i pomagania (5M 15:7-11; Mt 6;3; Łk 13:10nn; Rz 1:11). (2) Poczucie satysfakcji, gdy się zrobi coś dla innych. (3) Poprzez naturalne branie pod uwagę innych w gospodarowaniu wypracowanymi przez siebie środkami materialnymi.

Dar prorokowania

... to dar jasnego widzenia rzeczywistości w zakresie wykraczającym poza ramy naturalnego poznania. Innymi słowy proroctwo to objawienie tego, co zakryte (1) w odniesieniu do przyszłości (1 Tm 4;1); (2) określonego stanu rzeczy (2Sm 12:7; J 4:18-19); (3) prawdy Bożej i jej znaczenia (Dn 2:28-30) oraz (4) w odniesieniu do Bożej woli. Dar ten daje o sobie znać poprzez objawienie Boże jako wydarzenie wyraźne, mocne, budzące głębokie przeświadczenie o jego autentyczności (Iz 6:5; Jr 20:9; Dn 10:15-19; Dz 9:10, 27:23; Obj 1:17).

Dar usługiwania

... to łaska widzenia potrzeb i umiejętność mądrego, nie budzącego w innych poczucia winy, niosącego radość wychodzenia im naprzeciw. Dar ten daje o sobie znać w pragnieniach wprowadzania usprawniających życie innowacji, w tym, że służba jest pasją, że świadczy się ją jak dla Pana (Kol 3:22-25; J 12:26), w tym, że zapewnia ona harmonię i poczucie bezpieczeństwa wszystkim odbiorcom posługi.

Dar uzdrawiania

... to dana człowiekowi łaska wprowadzenia człowieka w stan zdrowia wszędzie tam, gdzie choroba jest naturalną konsekwencją skażonej grzechem natury ludzkiej. Dar ten daje o sobie znać (1) poprzez pojawienie się u osoby mającej dokonać uzdrowienia świadomości, że Bóg chce jego dokonania w określonym czasie lub względem okreśonej grupy ludzi (Mt 10:7-10; Mk 2:8, 13:15; Łk 5:17, 9:1-2, 10:9.17); (2) poprzez rozpoznanie u osoby mającej dostąpić uzdrowienia wiary wystarczającej dla jego otrzymania (Dz 3:4, 13:9-10, 14:9). Gdy zaistnieje taka sytuacja, należy proklamować uzdrowienie (cuda czyni się słowem; zob. Łk 9:54).

Dar wiary

... to dar takiego zaufania do Boga, które umożliwa przenoszenie gór (1Kor 13:2), podejmowanie i osiąganie rzeczy szczególnych (Dz 14:8-9; Rz 15:20; 2Kor 10:13), i trwanie w powołaniu w sposób szczególny - mogące robić z zewnątrz wrażenie ryzykownego, nieobliczalnego, szalonego. Taka wiara może wyrastać wyłącznie ze społeczności z Bogiem. Dar ten daje o sobie znać poprzez wewnętrzny przymus, zdecydowanie i gotowość pójścia za głosem Bożego wezwania choćby samotnie i bez względu na koszt.

W jaki sposób zabiegać o dary Ducha Świętego?

O dary duchowe zabiegaj w modlitwie z wiarą (1Kor 14:13; Gal 3:1nn).

Piotr Zaremba
Artykuł był opublikowany w miesięczniku "Słowo Prawdy" 4/1997